Atak-S Tavuklarda Farklı Yetiştirme Sisteminin Verim Özellikleri, Kalite Kriterleri ve Yumurta Kabuğu Mikrobiyal Yükü Üzerine Etkileri

Öz

Bu araştırma, yerli yumurtacı Atak-S hibrit tavuklarında farklı yetiştirme sistemlerinin verim özellikleri, yumurta iç ve dış kalite kriterleri ve yumurta kabuğu mikrobiyolojik yüküne etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Denemede kafes, yer (derin altlıklı) ve free-range olmak üzere üç farklı yetiştirme sistemi uygulanmıştır. Hayvan materyali olarak 60 haftalık yaştaki 1350 adet yerli yumurtacı Atak-S hibritler kullanılmış ve deneme 10 hafta süre ile devam etmiştir. Araştırmada yumurta verimi, yumurta ağırlığı, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı, yumurta kütlesi, yumurta iç ve dış kalite özellikleri ile yumurta kabuğundaki mikroorganizma yoğunluğu incelenmiştir. En yüksek ortalama yumurta verimi %51,20 ile kafes sisteminden, ortalama yumurta ağırlığı ise 63,04 g ile yer sisteminden elde edilmiştir (P<0.05). En yüksek günlük ortalama yem tüketimi 115,9 g ile kafes sisteminden yine en iyi yemden yararlanma oranı 3,74 ile bu gruptan elde edilmiştir (P<0,05). Yumurta şekil indeksi, kabuk kalınlığı, kırılma direnci, ak indeksi, sarı indeksi, haugh birimi ve L değeri bakımından gruplar arasındaki farklılık istatistiki açıdan önemsiz bulunmuştur (P>0,05). Diğer yandan yumurta akı pH’sı, renk parametrelerinden a (kırmızılık), b (sarılık) ve E değerleri bakımından gruplar arasında farklılık olduğu görülmüştür (P<0,05). Yumurtalardaki toplam mezofilik aerob mikroorganizma (TMAB) ve Staphylococcus ssp. bulaşıklığı sırasıyla 5,55 ve 4,49 kob cfu/mL ile en az free-range sisteminde bulunmuş, E.coli, Enterococcus spp.ve Coliform bulaşıklığı ise sırasıyla 3,27, 3,45 ve 3,61 kob cfu/mL ile en az kafes sisteminde olduğu tespit edilmiştir (P<0,05). Sonuç olarak yetiştirme sistemlerinin yumurta verim ve kalitesine etkisi önemli bulunmuştur. Yumurta verimi ve yumurta kütlesi değerleri açısından kafeste yetiştirme sisteminden daha iyi sonuçlar alındığını; yumurta ağırlığı ile günlük ve ortalama yem tüketim değerleri bakımından yerde yetiştirme sisteminden daha iyi sonuçlar alındığı görülmüştür.